Podczas spawania może dojść do wypadku skutkującego urazem, na przykład, jeśli czynność ta nie jest wykonywana w prawidłowy sposób. Czasami też brak odpowiedniego wyposażenia ochrony indywidualnej może doprowadzić do rozwoju choroby związanej z tym charakterem pracy.
Opowiedz nam o swojej sprawie
Spawanie polega na łączeniu metali przy użyciu intensywnego ciepła. Wdychanie powstających przy tej czynności oparów może z czasem doprowadzić do rozwoju choroby. Niestety dymy spawalnicze stanowią główną przyczynę chorób związanych z tą profesją. Pomimo iż jest to zawód wysokiego ryzyka, przy zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa wypadkom można zapobiec. Spawacze powinni dysponować odpowiednim sprzętem potrzebnym do prawidłowego i bezpiecznego wykonywania pracy. W celu zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy, obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie odpowiedniego przeszkolenia oraz właściwego wyposażenia ochronnego, takiego jak odzież ochronna, rękawice oraz maska, które zmniejszają narażenie na wdychanie szkodliwych oparów.
W zależności od zastosowanych metali istnieje kilka rodzajów spawania. W przypadku braku odpowiedniego przeszkolenia lub sprzętu ochrony indywidualnej (PPE), każdy z nich wiąże się z innymi zagrożeniami Do głównych rodzajów spawania należą:
Ustalenie, kto powinien ponieść odpowiedzialność za chorobę spawalniczą lub wypadek przy pracy może być skomplikowane. W większości przypadków winę ponosi pracodawca bądź pracownik.
Jeśli pracodawca nie zapewni odpowiedniego sprzętu oraz szkolenia i wskutek tego dojdzie do wypadku, będzie on odpowiedzialny za chorobę bądź uraz. Pracodawca ma bowiem obowiązek należytej staranności wobec wszystkich pracowników. W przypadku jego zaniechania ryzyko wypadku jest zwiększone. Jednak, aby pracodawca został uznany winnym powstania uszczerbku na zdrowiu, najpierw należy wykazać, że dopuścił się on zaniedbania i nie wykazał rozsądnego obowiązku dbałości wobec pracownika.
Warto nadmienić, że jeśli pracownik dopuści się zaniedbania, w takim przypadku może on odpowiedzieć za wypadek przy pracy. Zaniedbaniem może być celowe niestawiennictwo na zorganizowanym przez pracodawcę szkoleniu, niestosowanie zapewnionej przez pracodawcę odzieży ochronnej bądź też niebezpieczne zachowanie w trakcie pracy. Jeśli można udowodnić, że pracodawca wykazał się należytą starannością wobec pracownika, który dopuścił się zaniedbania, to pracownik będzie postrzegany jako strona winna.
Jeśli dana choroba wynika z wady producenta sprzętu, wówczas firma, która dostarczyła wyposażenie będzie uważana za odpowiedzialną za powstały uszczerbek na zdrowiu.
Rodzaj choroby, która może rozwinąć się na skutek spawania, zależy od typu używanego metalu. Każdy metal emituje inne toksyczne opary, powodujące różne objawy i wywołujące związane z nimi choroby. Najczęstsze choroby obejmują:
Zapalenie płuc to infekcja, która może rozwijać się przez kilka tygodni. Często charakteryzuje się bólem głowy, zmęczeniem i kaszlem. Spawacze są narażeni na rozwój tej choroby, ponieważ pracują z toksycznymi i trującymi oparami.
Jest to choroba płuc polegająca na zapaleniu górnych dróg oddechowych. Powoduje duszność i trudności w oddychaniu. Wywołuje ją długotrwałe wdychanie niebezpiecznych oparów lub pyłu.
Każdego roku wiele spawaczy zapada na astmę, niestety nie ma jednak wystarczających dowodów, aby stwierdzić, że choroba ta została wywołana bezpośrednio przez wdychanie oparów. W związku z tym astma zawodowa nie jest powszechnie kojarzona ze spawaniem. Faktem jednak jest, że rozwija się ona zwykle w przypadkach, gdy osoba jest wystawiona na ryzyko nadmiernego wdychania oparów niektórych metali przez dłuższy czas.
Dymy spawalnicze są postrzegane jako potencjalnie rakotwórcze dla człowieka. Szczególne zagrożenie stanowi spawanie stali nierdzewnej, jednak ryzyko nie ogranicza się tylko do tych oparów.
Ta choroba objawia się podobnymi symptomami do grypy. Gorączka metaliczna nie ma żadnych długotrwałych skutków i ustępuje naturalnie z czasem. Objawy obejmują również nudności i bóle głowy.
Zatrucie manganem jest stanem toksycznym spowodowanym nadmiernym narażeniem na tą substancję chemiczną. Choroba ta atakuje centralny układ nerwowy i nerki. Manganizm jest również znany jako choroba Parkinsona spawaczy. Choroba może wywoływać problemy psychologiczne, trudności w mówieniu, osłabienie zdolności motorycznych i problemy z ruchem twarzy. Spawanie może również spowodować obrażenia skóry twarzy. Promieniowaniem spowodowane spawaniem może doprowadzić do poparzeń i urazów oczu. Zwykle wiąże się to z brakiem sprzętu i odzieży ochronnej.
Spawanie bez odpowiedniego sprzętu ochronnego lub w nieprawidłowy sposób, oprócz chorób może również skutkować innymi rodzajami obrażeń, takimi jak:
W przypadku braku odpowiedniej ochrony twarzy podczas spawania, ryzyko odniesienia urazu lub oparzeń twarzy jest zwiększone. Należy mieć na uwadze, że pracodawca jest odpowiedzialny za zapewnienie odpowiedniego sprzętu, a spawacz ma obowiązek użytkować go zgodnie z przeznaczeniem.
Spawacze są również zobowiązani do noszenia określonej odzieży – na przykład skórzanych butów i spodni odpowiedniej długości. Ma to na celu zapobiegnięcie dostania się odłamków stopionego metalu do środka buta. Jeśli pracownik miał na sobie niewłaściwe buty, które pozostawiły otwartą lukę, przez którą dostał się odprysk stopionego metalu i wywołał uraz, winę za wypadek ponosi albo pracodawca, który nie przeszkolił lub nie zapewnił odpowiedniego sprzętu ochronnego, albo pracownik, który zignorował szkolenie lub odmówił noszenia odzieży ochronnej.
W przypadku braku środków ochrony twarzy i oczu spawacz może doznać urazu oka, spowodowanego wpadnięciem opiłku spawalniczego. Najprostszym sposobem na uniknięcie takiej sytuacji jest noszenie wyposażenia ochronnego oczu.
Oprócz urazów mechanicznych oka, długoletnia praca oraz ekspozycja na emisję światła o wysokiej jasności naraża spawaczy na trwałe pogorszenie wzroku.
Utrata słuchu lub „głuchota przemysłowa” jest również zagrożeniem dla spawaczy, pracujących w zawodzie przez wiele lat. Długotrwałe narażenie na hałas emitowany przez sprzęt spawalniczy, który jest na ogół o wysokim natężeniu, może prowadzić do głuchoty zawodowej lub problemów ze słuchem, takich jak szumy uszne. Noszenie nauszników ochronnych pomaga uniknąć tego rodzaju urazów. Warto zauważyć, że sprzęt ochrony osobistej powinien być zapewniony przez pracodawcę.
Jeśli miałeś wypadek w pracy, warto podjąć następujące kroki:
Twoje zdrowie jest najcenniejsze i powinieneś go strzec. Natychmiast po wypadku sprawdź dokładnie, czy nie odniosłeś obrażeń. Następnie sprawdź, czy inne osoby nie potrzebują pomocy medycznej. Jeśli Ty lub ktokolwiek inny doznał poważnego urazu, zadzwoń po karetkę.
Nie lekceważ także mniej poważnych urazów, nawet gdy nie odczuwasz bólu. Czasami takie obrażenia mogą prowadzić do poważnych komplikacji. W takich sytuacjach lepiej jest dmuchać na zimne i udać się na pogotowie (A&E) lub do lekarza i się przebadać.
Pamiętaj, aby zgłosić wypadek swojemu przełożonemu – kierownikowi lub menedżerowi, nawet jeśli wydaje Ci się, że incydent był niegroźny. Zgodnie z prawem, incydent w pracy należy zgłosić, jeśli osoba odniosła uraz i nie jest w stanie wykonywać swojej pracy przez więcej niż trzy dni. Pamiętaj także, aby wypełnić formularz zgłoszenia wypadku. Może on zostać wykorzystany przy badaniu lekarskim oraz może pomóc zapobiec podobnym zdarzeniom w przyszłości.
Jeśli to możliwe, zbierz dane kontaktowe od wszystkich świadków wypadku. Będzie to przydatne, gdy zdecydujesz się wnieść roszczenie o odszkodowanie. Warto również sprawdzić, czy wypadek nie został zarejestrowany przez kamery monitoringu.
Zebranie następujących informacji dotyczących wypadku jest bardzo ważne:
Jeśli rozważasz wystąpienie o odszkodowanie z tytułu wypadku w pracy, powinieneś skontaktować się z prawnikiem mającym doświadczenie i wiedzę w tym zakresie. Będziesz musiał również zwrócić się do Komisji ds. Szkód Osobowych (Injuries Board) w celu uzyskania oceny odniesionych obrażeń. Prawnik ds. wypadków w pracy pomoże Ci przygotować wniosek do Komisji oraz zagwarantuje, że wszystko odbędzie się zgodnie z procedurą i bez zbędnej zwłoki.
Zachowaj kopie dowodów wszelkich wydatków, które poniosłeś wskutek wypadku. Zachowaj również wszelkie kopie dokumentacji medycznej oraz raportów. Dokumenty te będą potrzebne w procesie roszczenia.
Wypełnij poniższy formularz, a my oddzwonimy do Ciebie, aby omówić Twoje zapytanie. Gwarantujemy poufność!
Pomoc, którą oferujemy oparta jest na 30 latach doświadczenia oraz specjalistycznej wiedzy. W kontakcie z klientami nie posługujemy się żargonem prawniczym, używamy prostego języka i udzielamy praktycznych porad na każdym etapie sprawy.
Zadzwoń do nas już dziś: +353 1 649 9900 lub skontaktuj się z nami online.
Po zebraniu wszystkich niezbędnych dokumentów związanych z wypadkiem i odniesionym urazem, czas wnieść roszczenie. Warto wtedy skorzystać z pomocy prawnika specjalizującego się w wypadkach w pracy.
Kiedy zdecydujesz się wnieść roszczenie o zadośćuczynienie, przygotuj dokumentację, którą przekażesz prawnikowi. Powinna ona zawierać następujące informacje:
Pomoc prawnika biegłego w sprawach związanych z wypadkami w pracy pomoże uniknąć wszelkich niedopatrzeń, na które narażony jest każdy, kto składa wniosek sam, bez pomocy prawnej. Prawnik jest godnym zaufania doradcą i przeprowadzi Cię przez cały proces.
Dokumentacja medyczna jest bardzo istotna, gdyż potwierdza odniesiony przez Ciebie uszczerbek na zdrowiu. Prawnik poprosi o podanie danych lekarza lub szpitala, pod opieką którego przebywałeś oraz wystąpi o raporty medyczne konieczne do wszczęcia sprawy.
Gdy adwokat zgromadzi wszystkie potrzebne informacje, wniosek o odszkodowanie z tytułu wypadku w pracy zostanie skierowany do Injuries Board. Szczegółami zajmie się za Ciebie prawnik. Komisja oceni Twoją sprawę i zaproponuje sumę odszkodowania. Możesz zaakceptować kwotę zaproponowaną przez Komisję lub ją odrzucić.
Możliwe są zatem dwa scenariusze:
a. Zarówno Ty, jak i Twój pracodawca akceptujecie kwotę odszkodowania zaproponowaną przez Komisję – sprawa zostaje uznana za rozstrzygniętą, a sprawca wezwany do wypłaty odszkodowania.
b. Ty lub pracodawca nie akceptujecie kwoty odszkodowania zaproponowanej przez Komisję – wszczęte zostaje postępowanie sądowe.
Zanim zaczniesz martwić się sądem i wszystkim, co się z tym wiąże, wiedz, że tylko niewielki odsetek spraw trafia na salę sądową.
Najpierw organizowane są spotkania ugodowe. To właśnie podczas takich negocjacji rozstrzygana jest większość roszczeń – bez konieczności stawiennictwa w sądzie. Pamiętaj, że Twój prawnik ma obowiązek reprezentować Cię na tego typu spotkaniach i dbać o Twój najlepszy interes. Prawnik pełni rolę zaufanego doradcy, który w Twoim imieniu załatwia sprawy związane z procesem, abyś Ty mógł skoncentrować się na swoim zdrowiu.
W Tracey Solicitors LLP staramy się, by każdy miał dostęp do porady prawnej, szczególnie osoby, które nie mają doświadczenia w zakresie roszczeń. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z nami pod numerem telefonu 01 649 9900 lub pod adresem e-mail: ask@traceysolicitors.ie i opisz swoją sprawę bezpośrednio naszemu doradcy prawnemu. Gwarantujemy poufność.
Naszym celem jest zapewnienie niezależnej i zrozumiałej porady prawnej. Dążymy do osiągnięcia możliwie najlepszych rezultatów dla naszych klientów.
Niesamowita obsługa. Mieliśmy wspaniałe doświadczenia podczas współpracy. Niezwykle profesjonalna firma.
Jeśli w przyszłości znajomi będą potrzebować pomocy prawnej i porady, nie zawaham się polecić im Monikę i Tracey Solicitors LLP.
Elaine była doskonała przez cały czas trwania sprawy.
Jeśli wystąpisz z roszczeniem, możesz dochodzić prawa do odszkodowania oraz odzyskania kosztów z tytułu poniesionych szkód. Szkody te dzielimy na:
Szkody zwyczajne to szkody niematerialne, takie jak ból i cierpienie oraz/lub fizyczne i emocjonalne szkody spowodowane wypadkiem w pracy.
Szkody szczególne dotyczą wydatków bieżących poniesionych w następstwie wypadku, np. utrata zarobków (jeśli po wypadku nie mogłeś pracować), rachunki medyczne oraz dodatkowe koszty podróży związane z wypadkiem (np. podróż do i ze szpitala). Dowiedz się więcej na temat kosztów.
Okres przedawnienia to ograniczenie czasowe na zgłoszenie roszczenia. Różni się ono w zależności od sytuacji. Ogólna zasada dotycząca spraw związanych z uszczerbkiem na zdrowiu mówi o 2 latach na zgłoszenie roszczenia od dnia, w którym doszło do wypadku lub dnia, w którym poszkodowany uświadomił sobie fakt odniesienia uszczerbku na zdrowiu w wyniku zdarzenia. Adwokat pomoże określić, ile dokładnie czasu zostało na zgłoszenie roszczenia o odszkodowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej na temat okresu przedawnieniaUdzielając specjalistycznych usług oraz profesjonalnych porad, polegamy na ponad 30-letnim doświadczeniu prawnym w zakresie roszczeń powypadkowych.
Pomożemy Ci w zgłoszeniu roszczenia i dołożymy wszelkich starań, abyś zrozumiał każdy etap procesu prawnego.
Nasz przyjazny zespół czeka na Twój kontakt. Linia telefoniczna jest czynna od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00-17:00.
Możesz też wypełnić formularz, a my do Ciebie oddzwonimy.
