Prywatny szpital
Szpital prywatny to jednostka medyczna, która jest własnością organizacji lub firmy i jest finansowana ze środków prywatnych, takich jak opłaty za usługi medyczne uiszczone przez ubezpieczycieli, rząd i pacjentów. Irlandzkie stowarzyszenie prywatnych szpitali (Private Hospitals Association – PHA) jest organizacją reprezentującą sektor prywatnych szpitali w Irlandii. Niektóre prywatne szpitale są członkami tego stowarzyszenia i odgrywają zasadniczą rolę w świadczeniu usług zdrowotnych. Na chwile obecną jest 19 szpitali członkowskich. Bez względu na miejsce leczenia, pacjenci zawsze powinni mieć zagwarantowany najwyższy standard opieki. Jeśli norma udzielonego świadczenia lekarskiego nie spełnia przyjętych norm, może dojść do naruszenia odpowiedzialności skutkującej błędem w sztuce lekarskiej*. Taka sytuacja może nastąpić niezależnie od tego, czy leczenie odbyło się w szpitalu prywatnym, czy publicznym. Do błędu medycznego może dojść z wielu przyczyn i może prowadzić do uszczerbku na zdrowiu lub dalszych komplikacji. Warto wspomnieć, że w większości przypadków lekarze są oddani, sumienni i udzielają leczenia na najwyższym poziomie, jednak czasami okoliczności sprawiają, że zdarzają się błędy skutkujące urazem pacjenta. Przykładowe rodzaje zaniedbania medycznego:
- Postawienie błędnej diagnozy
- Błąd popełniony podczas operacji
- Brak reakcji na objawy lub wyniki badań
- Udzielenie opieki lekarskiej o niskim standardzie
- Lekarz, który doprowadził do uszczerbku na zdrowiu lub utraty jakości życia
- Błędne wypisanie recepty
- Błąd w podaniu znieczulenia
- Zaniedbanie szpitalne
- Zaniedbanie związane z diagnozą postawioną przez lekarza rodzinnego
- Udzielenie pacjentowi niewystarczającej opieki lekarskiej
- Infekcja szpitalna
- Błąd związany z podaniem leku
Zasada wnoszenia roszczenia z tytułu zaniedbania medycznego* przeciwko szpitalowi prywatnemu jest bardzo zbliżona do składania roszczenia przeciwko organizacji publicznej, jednak istnieją pewne drobne niuanse. W gabinecie lub prywatnej placówce pacjent może zawrzeć umowę bezpośrednio ze świadczeniodawcą, w ramach której może być zagwarantowany jakiś konkretny rezultat, jeśli więc nie zostanie osiągnięty, może to stanowić podstawę do roszczenia. W odniesieniu do innych aspektów proces jest bardzo podobny do tego, co w przypadku szpitala publicznego. Z uwagi na to, że prywatni pacjenci zawierają bezpośrednią umowę ze swoim świadczeniodawcą, roszczenia są kierowane zazwyczaj bezpośrednio do lekarza, a nie do placówki medycznej lub szpitala, w którym dany lekarz udzielił leczenia. Należy jednak nadmienić, że aby roszczenie z tytułu zaniedbania lekarskiego było zasadne, musi nastąpić naruszenie obowiązku opieki, wskutek którego pacjent doznał uszczerbku na zdrowiu lub innych szkód osobowych.
Udowodnienie zaniedbania
Aby ubiegać się o odszkodowanie od szpitala prywatnego*, w pierwszej kolejności należy udowodnić, że nastąpiło zaniedbanie medyczne lub kliniczne. W tym celu należy wykazać, że do zaniedbania nie doszłoby, gdyby leczenie przeprowadził inny lekarz. W wielu przypadkach do błędu medycznego dochodzi w wyniku naruszenia obowiązku należytej opieki lub zachowania stosownych środków ostrożności wobec pacjenta. Jeśli okaże się, że szpital nie zapewnił pacjentowi opieki na rozsądnym poziomie i wskutek tego doszło do uszczerbku na zdrowiu*, może zostać wniesione przeciwko niemu roszczenie z tego tytułu.
Konsekwencje zaniedbania w szpitalu prywatnym
- Przeniesienie się choroby na inną część ciała
- Pogorszenie stanu zdrowia pacjenta
- Powstanie nieuleczalnej choroby
- Z upływem czasu choroba może stać się poważniejsza
- Konieczność dalszej operacji
- Nieudzielenie leczenia w przypadku braku diagnozy
- Zastosowane niewłaściwego leczenia